کد مطلب:124715 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:238
کشتی بر امواج
جامعه همانند اقیانوس پرخروشی است كه زندگی انسان در تلاطم آن شكل می گیرد. فتنه ها همانند طوفان های فراگیرند، كه سطح اقیانوس را پوشش می دهند. خیزش موج های پرفراز در اثر طوفان ها امر بایسته این زندگی است. طوفان ها آن گونه امواج را خیزش می دهند، كه قامت امواج فراتر از قامت انسان ها بوده و هماره زندگی وی را تهدید می نمایند. و البته كه این خیزش ها نتیجه خروش زندگی می باشد. انسان در میان چنین دریای پهناور و مواج نیازمند دست آویز نجات است، كه بتواند خویش را از خطر امواج رهانیده و به ساحل رساند. و چون اقیانوس بسیار گسترده و فراگیر است دست آویزهای كم توان، مانند آشنایی با فن شنا در نجات انسان توان مند نیست. و به همین جهت در نجات از خطر این طوفان ها و گرداب ها امید به اندیشه های كوتاه پناهگاه مطمئن به نظر نمی رسد. همان گونه كه با شنای دستی نمی توان خویشتن را از میان اقیانوس به ساحل رساند.
برای رهایی از طوفان این اقیانوس انسان به پناهگاهی مانند كشتی
[ صفحه 74]
نیازمند است، تا با قرار گرفتن در درون آن خود را از خطر طوفان ها برهاند. البته كشتی نیز در صورتی وسیله نجات خواهد بود كه خود مطمئن بوده و گرفتار گردآب های طوفان نگردد.
از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله سخن شفافی پدیدار است كه مقام اهل بیت خویش را همانند كشتی مطمئن كه سرنشینان خویش را به ساحل می رساند نموده است. و حضرت در مورد اهل بیت فرمودند: مثل اهل بتی كمثل سفینة نوح من ركبها نجی و من تخلف عنها غرق. [1] «مثل اهل بیت من همانند كشتی نوح است، هر كس درون آن قرار گرفت نجات یافته به ساحل رسید. و هر كس به آن بی اعتنایی نمود غرق شد.» برای توضیح فرمایش رسول الله صلی الله علیه و آله نخست باید دانست ممثل یعنی حادثه كشتی نوح چه ویژگی ها دارد.
در جریان كشتی نوح دو ویژگی وجود دارد، نخست این كه طوفان كه پدیدار شده بسیار عظیم و كسترده و فراگیر بود و به گونه ای كه از لحاظ گستردگی تمام سطح خاكی كره ی زمین را فرا گرفت و ارتفاع هم از بلندی كوه ها فراتر رفت.
دو دیگر اینكه برای نجات از خطر این طوفان تنها یك راه وجود داشت و آن كشتی مطمئن بود كه نوح علیه السلام فراهم
آورده بود. غیر ازاین كشتی راه دیگری برای نجات نبود. و به همین جهت هر كس به آن بی توجه نمود و در درون كشتی قرار نگرفت دچار امواج خروشان طوفان گشت و غرق شد.
این دو ویژگی در مثال هم شكل گرفته است. كه طوفان ها، ضلالت ها و انحراف ها آن چنان فراگیر هستند كه همه جامعه را تهدید
[ صفحه 75]
می نمایند. امواج آن گونه سهمگینند كه همه افراد را تهدید می نمایند. و اگر دست آویز نجات در میان نباشد. همگان در این گرداب ها به هلاكت و تباهی خواهند رسید.
ونیز از فرموده ی حضرت این حقیقت پدیدار است، كه برای رهیدن از خطر این طوفان ها تنها یك وسیله وجود دارد و آن گرد آمدن و پناه بردن به اهل بیت رسول الله صلی الله علیه و آله می باشد. خطر فتنه ها و انحراف ها آن گونه طوفنده است كه همگان را در می نوردد. تنها افرادی كه از اندیشه های بالنده و راه یافتگان الهی بهره ورند، نجات می یابند. راهی غیر از راه اهل بیت بی راهه است. خودكامگی، خویش اندیشی براساس خود محوری بی ثمر است. راهی كه مقصد می رساند راه عترت و اهل بیت علیهم السلام است.
برای رهایی از طوفان این اقیانوس انسان به پناهگاهی مانند كشتی
[ صفحه 74]
نیازمند است، تا با قرار گرفتن در درون آن خود را از خطر طوفان ها برهاند. البته كشتی نیز در صورتی وسیله نجات خواهد بود كه خود مطمئن بوده و گرفتار گردآب های طوفان نگردد.
از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله سخن شفافی پدیدار است كه مقام اهل بیت خویش را همانند كشتی مطمئن كه سرنشینان خویش را به ساحل می رساند نموده است. و حضرت در مورد اهل بیت فرمودند: مثل اهل بتی كمثل سفینة نوح من ركبها نجی و من تخلف عنها غرق. [1] «مثل اهل بیت من همانند كشتی نوح است، هر كس درون آن قرار گرفت نجات یافته به ساحل رسید. و هر كس به آن بی اعتنایی نمود غرق شد.» برای توضیح فرمایش رسول الله صلی الله علیه و آله نخست باید دانست ممثل یعنی حادثه كشتی نوح چه ویژگی ها دارد.
در جریان كشتی نوح دو ویژگی وجود دارد، نخست این كه طوفان كه پدیدار شده بسیار عظیم و كسترده و فراگیر بود و به گونه ای كه از لحاظ گستردگی تمام سطح خاكی كره ی زمین را فرا گرفت و ارتفاع هم از بلندی كوه ها فراتر رفت.
دو دیگر اینكه برای نجات از خطر این طوفان تنها یك راه وجود داشت و آن كشتی مطمئن بود كه نوح علیه السلام فراهم
آورده بود. غیر ازاین كشتی راه دیگری برای نجات نبود. و به همین جهت هر كس به آن بی توجه نمود و در درون كشتی قرار نگرفت دچار امواج خروشان طوفان گشت و غرق شد.
این دو ویژگی در مثال هم شكل گرفته است. كه طوفان ها، ضلالت ها و انحراف ها آن چنان فراگیر هستند كه همه جامعه را تهدید
[ صفحه 75]
می نمایند. امواج آن گونه سهمگینند كه همه افراد را تهدید می نمایند. و اگر دست آویز نجات در میان نباشد. همگان در این گرداب ها به هلاكت و تباهی خواهند رسید.
ونیز از فرموده ی حضرت این حقیقت پدیدار است، كه برای رهیدن از خطر این طوفان ها تنها یك وسیله وجود دارد و آن گرد آمدن و پناه بردن به اهل بیت رسول الله صلی الله علیه و آله می باشد. خطر فتنه ها و انحراف ها آن گونه طوفنده است كه همگان را در می نوردد. تنها افرادی كه از اندیشه های بالنده و راه یافتگان الهی بهره ورند، نجات می یابند. راهی غیر از راه اهل بیت بی راهه است. خودكامگی، خویش اندیشی براساس خود محوری بی ثمر است. راهی كه مقصد می رساند راه عترت و اهل بیت علیهم السلام است.
[1] بحار، ج 23، ص 123، الغدير، ج 2، ص 301.